بیجاده از کانیهای معروف

در این مقاله میخواهیم به بررسی بیجاده از کانیهای معروف بپردازیم:

بیجاده از کلمه گراناتوس به معنای دانه انار گرفته شده است و نام خانواده بزرگ

و متنوعی از کانیهایی است که پوسته زمین را میپوشاند.

از زمانهای بسیار دور این کانی برای انسان شناخته شده بود

و در پنجره بسیاری از کلیساها و معابد از بیجاده استفاده شده است.

در داستان حضرت نوح ذکر شده که ایشان یک قطعه بزرگ

این سنگ را را در کشتی قرار دادند.

گوهرشناسان ایرانی به کانیهای این خانواده بیجاده میگفتند

و رنگهای سرخ و قهوه ای آن را میشناختند.

از “رواق” نیز در برخی از کتب در روایات برای نام گذاری آن استفاده

شده است. ایرانیان بر این نکته که بیجاده چون کهربا در اثر مالش

دارای بار الکتریکی خواهد شد واقف بودند.

در شاهنامه فردوسی آمده است:

شد آن تخت شاعهی و آن دستگاه زمانه ربودش چو بیجاده کاه

بیجاده در سنگهای آذرین دیده میشود. در محل تماس آهک یا دولومیت

نیز این گروه کانیها ممکن است تشکیل شوند.

مشخصات بیجاده

رنگ آن متناسب با ترکیب ناخالصیهای آن قرمز , قهوه ای , زرد, سبز

یا سیاه است.

سختی: 7-7.5

ساختار بلوری: مکعبی

وزن مخصوص:3.58-4.3

ضریب شکست نور: 1.85

ضریب شکست دوگانه: ندارد.

ترکیب شیمیایی: سیلیکات آلومینیوم و کلسیم

جلا: شیشه ای یا صمغی (شبه فلزی)

مقاومت آن خوب است.

عکس العمل حرارتی: حرارت ناگهانی میتواند موجب شکستگی شود.

عکس العمل شیمیایی: اسی کلریدریک به سختی و آهستگی بر روی آن اثر میکند.

نماد آن ماه ژانویه است.

این سنگ با کیفیت بالا در جواهرات استفاده میشود و اگر

خالص نباشد در صنعت به عنوان ساینده یا سمباده از آن استفاده میشود.

در رنگهای مختلف به جز آبی وجود دارد ولی انواع قرمز آن بیشتر است.

مردمان آسیا آن را در نوک تیر قرار میدادند تا در بدن دشمن فرو رود.

زیرا باعث خونریزی شدید میشد.

منبع: جواهر شناسی سنگهای قیمتی

نوشته: دکتر سوسن بیانی