محل پیدایش الماس

اولین محل پیدایش الماس در گالکوندا در هندستان بود.

و شماری اندک از برمیو به دست می آمد. از زمان باستانتاسیه هفدهم همین دو

سرچشمه شده بود تا اینکه در این قرن در حفاری برای طلا

در برزیل مورد دیگری یافت شد.

در آن زمان الماس به عنوان سنگی گرانبها مورد نظر بود و از دید

خواست مردم در رده سوم پس از یاقوت سرخ و زمرد قرار داشت.

تراش دادن الماس بطوریکه از دید صنعتی و بازرگانی مناسب باشد

در سده های چهارده و پانزده توسعه یافت.

در قرن شانزده جین باپتیست از سفر حماسی خود به خاور زمین شماری الماس به فرانسه آورد.

البته مانند تمام سنگهای گرانبها , الماس نیز به مردم ثروتمند تعلق داشت تا زمانی که

نیمه دوم سده نوزدهم فرا رسید و سرزچشمه ها و میدان های غنی در آفریقای جنوبی

کشف شدند و الماس به درون توده های میانی نیز راه پیدا کرد.

دگرگونی های صنعتی رونقی فراوان به آن بخشید

و برای نخستین بار الماس در گستره ای از جامعه وارد گشت.

دو مکان عمده که امروزه از آنها بهره برداری میشودبه تازگی کشف شده اند.

با اینکه در سده نوزده استرالیا سرچشمه ای شناخته شده بود اما تا سال 1970 از تمام

استعدادهای این مکان استفاده نمیشد.تا این که در این سال در زمینه طرح ها و ماشین آلات

سرمایه گذاری کافی انجام شد .

معادن الماس شوروی پیشین در زمره بزرگترین تامین کننده سنگ های قیمتی

در سراسر جهان اند که شماری از سنگ های ارزشمند با کیفیت را به بازار میفرستند.

الماس ها به طور معمول در دو منطقه پیدا میشوند.

کهن ترین و رایج ترین مکان در میان ریگ ها ته نشین شده بستر رودخانه کهن است

در این حالت الماس ها از فرسایش سنگ ها و تخته سنگ های مادر به وجود آمده اند.

تا پیش از کشف سرچشمه های جدید تر در آفریقا تمامی الماس ها از همین مکان ها

به دست می آمده اند. در مناطق کیمبرلیتی , محل پیدایش الماس ها درون دودکش های آتشفشانی خاموش یافت .میشود.

این اولین باری بود که سنگ های قیمتی از میان سنگ های مادر برداشت میشدند.