تقسیم بندی فیروزه

سطح اول تقسیم بندی فیروزه :

تقسیم بندی فیروزه دارای چهار سطح میباشد که سطوح مختلف را به تفضیل توضیح میدهیم :

این نوع فیروزه دارای غلظت رنگ متوسط و رنگی آبی با غلظتقوی است, رنگ آن کاملا یکنواخت روی سطح آن پخش شده است.

بر سطح آن کمترین منفذ یافت نمیشود و مقدار ناخالصیهای آهن در آن بسیار اندک است.

عوامل خارجی به کمترین حد ممکن جذب سنگ می کردند.

این نوع فیروزه فاقد ماتریکس و ناخالصی است. به این نوع فیروزه در بازار , به طور سنتی فیروزه ایرانی گفته میشود.

فیروزه عجمی یا فیروزه فارس هم نامیده شده و بهترین کیفیت فیروزه جهان را دارد.

ولی نمی توان آن را منحصر به ایران دانست چون نمیتوان ثابت کرد که در هیچ جای جهان فیروزه به این پاکی وجود ندارد.

تاورنیه میگوید که یک دستی و یک رنگی در سنگهای فیروزه ریز دیده میشود.

سطح دوم تقسیم بندی فیروزه:

میزان غلظت رنگ آبی کاسته شده و امکان پخش شدن رنگ به طور غیریکنواخت وجود دارد.

مقداری منافذ بر سطح آن دیده میشود و ناخالصی آهن در آن وجود دارد.

در نتیجه این سنگ عوامل خارجی را بهتر به خود جذب کرده و تغییر رنگ میدهد.

این نوع از فیروزه را , فیروزه مکزیکی یا آمریکایی می نامند.

سطح سوم تقسیم بندی فیروزه:

در این نوع, محدوده رنگ از زرد مایل به سبز تا سبز مایل به آبی متغیر است.

این فیروزه دارای خلل و فرج و ماتریکس زیادی است و به آن فیروزه حصری میگویند.

سطح چهارم تقسیم بندی فیروزه:

دارای خلل و فرج زیاد است , گچی و سفید رنگ است که به آن فیروزه گچی گویند.

طرز تشکیل فیروزه طبیعی :

فیروزه در آبهای سطحی سرشار از ترکیبات مس و آهن بر روی کانیهای آلومینیوم دار و فسفردار و

در شکافها و ترکهای سنگهای آذرین و ماسه سنگها تشکیل میشود.

وقتی آبهای سطحی به درون زمین نفوذ میکند , در مسیری که فرو میرود,

املاحی با خود حمل میکند تا به سفره آبهای زیرزمینی برسد, آب راکد میماند و املاح محلول در آب ایجاد سنگهای آگرگات میکند.

شکل بلوری آن نادر است و به شکل اجتماع توده ای , قلوه ای و دانه ای دیده میشود.

فیروزه همچنین در رگه های سنگهای آذرین حاوی آلومینیوم و در مجاورت مس تشکیل میشود.

در حالت طبیعی در آن رگه های سفید یا قهوه ای مشهود است.

منبع : جواهرشناسی سنگهای قیمتی

نوشته: دکتر سوسن بیانی