عقیق و خصوصیات فیزیکی این سنگ

عقیق از جمله سنگ های نیمه قیمتی است که جایگاه مقدسی در جامعه دارد و به عقیده فراستوس فیلسوف یونانی نام عقیق از رودی به همین نام در سیسیل گرفته شده که در سواحل آن برای نخستین بار به دست آمده است.

شاید این نام از شرق دور و خاورمیانه آمده باشد و اصلا رودی در سیسیل به این نام وجود نداشته باشد. پولینی عقیق را ساردیون و ساردا نام گذاری کرده چون از سارد می آید.

عقیق ریشه عربی دارد و نام روستایی است در نزدیکی مدینه.

خصوصیات فیزیکی عقیق:

نوعی کانی است که از سیلیکات خالص تشکیل شده و ساختمان شبه بلوری دارد. دارای ساختار نواری زاویه دار یا قوسی است به طوری که لایه های متوالی این نوارها تقریبا به طور موازی با یکدیگر قرار میگیرند و به روش های گوناگون شکل میگیرند.

نظریه ای که اینک به طور عام قابل قبول است بدین شرح است که در طول سرد شدن ماده مذاب پیش از انجماد , گاز و بخار آب, حبابهایی در آن ایجاد میکنند. حبابها به تدریج بالا می روند. برخی از سنگ میگریزند ولی بقیه در انجماد گرفتار میشوند.

و در فضای سنگ حفره ایجاد میکنند. پس از طی زمان طولانی منجمد میشوند. سنگهای سیلیکاتی در مجاورت آب هیدرولیز شده و ژله سیلیسی به وجود می آورند، که به درون حفره های صخره ای که دارای آهن هستند نفوذ میکنند. و تشکیل نمک های آهن میدهند که درون ژل پخش میشوند و لایه های منظم هیدروکسید آهن را تولید می نمایند.

با از دست دادن آب در اثر کریستالیزاسیون ریتمیک و بلوری شدن دوره ای به صورت کوارتز سخت میشود و انواع عقیق با نوارها و باندهای مشخص شکل میگیرند. ولی نظریه علمی نمیتواند توجیه کند که باندهای عقیق بلوری شده, چگونه تدریجا در سوراخها و خلل و فرج صخره های حاوی حبابهای گاز از محلول سیلیس به وجود می آید.