ناخالصیهای یاقوت

مهمترین ناخالصیهایی که در یاقوت دیده میشوند عبارت است از: ناخالصی مایع اثر انگشت و خطوط رشد صاف یا زاویه دار , و سوزن های رطیل . میخواهیم به بحث در ارتباط با ناخالصیهای یاقوت و عیوب یاقوت بپرداریم.

انواع ناخالصیهای یاقوت

در یاقوت های مصنوعی که به روش هم گذاری با حرارت به دست می آیند, امکان دیده شدن خطوط مورب یا حباب هوا وجود دارد.

در نوع ذوب امکان مشاهده ناخالصیهای مربوط به آن به شکل صفحات پلاتینی وجود دارد. از دیگر ناخالصیهای درون یاقوت که می توان آن را از مصنوعی تمیز داد ,

وجود ناخالصیهای سوزنی شکل رطیل است. با اعمال حرارت بیش از 1600 درجه بلورهای رطیل درون یاقوت ذوب میشود و در نتیجه میزان شفافیت سنگ بالا میرود.

اگر در این موارد درجه حرارت تدریجی سرد شود, دوباره به کریستال اولیه تبدیل میشود. و رشته های سوزنی دوباره به وجود می آیند. ولی اگر یکباره سرد شود , ذرات سنگ ذوب شده درون سنگ پخش میشوند.

اگر درجه حرارت برابر 1500 تا 1600 درجه سانتی گراد باشد, حرارت آرمانی برای رشد رطیل است. بلورهای رطیل در خانواده یاقوت در سه جهت با زاویه 120 درجه سانتی گراد قرار گرفته اند و پدیده ابریشم حاصل میشود.

و از آن شعاعهای نوری مختلفی درست میشود که خاصیت ستاره را درون سنگ به وجود می آورد. خطوط ستاره ها کامل و یکنواخت است.

رطیل مصنوعی شبیه الماس است که ضریب شکست یگانه دارد و به خوبی از الماس تشخیص داده میشود. اگر آن را به شکل گنبدی تراش دهند ستاره شش پری با زاویه 120 درجه به وجود می آید که با حرکات سنگ جا به جا میشود. و اثر مخصوص چشم گربه که دارای برق ستاره ای شدیدی است , به وجود می آید.

عیوب یاقوت

عیب اول:

عیب اول آنکه نقطه سیاه بر آن است.

عیب دوم:

ثقب(سوراخ) بود مثل شکستگی که از هم جدا شده باشد در جمله جواهر

عیب سوم:

اختلاف لون باشد و بدین جهت ابلق نماید و این عیبی بزرگ است.