زیرکن سنگی به جای الماس

زیرکن که نام خود را به کلمه پارسی زرگون مدیون است کانی با اهمیتی در جواهرشناسی میباشد.

این کانی در سیستم بلوری تتراگونال متبلور میشود.

اکثرا بی رنگ است بسیار شبیه الماس بوده و خواسته یا ناخواسته این دو کانی به جای هم بکار میروند.

این کانی به رنگهای متنوع زرد و نارنجی و آبی و قرمز و قهوه ای نیز دیده میشود.

در تایلند انواع کانی های قهوه ای رنگ زیرکن که از معادن تایلند و ویتنام و کامبوج به دست می آید را حرارت میدهند تا به رنگهای آبی یا بیرنگ مورد استفاده در صنعت جواهر تغییر رنگ دهند.

چنانچه زیرکن های های آبی رنگ حرارت دیده را مجددا حرارت دهند رنگ قهوه ای دوباره در آن ظاهر میشود.

و اگر در هنگام حرارت دیدن اولیه در جوار اکسیژن قرار گیرد رنگ آن زرد طلایی خواهد شد.

در برخی از این کانی عناصر رادیواکتیو مثل توریم و اورانیوم نیز وجود دارند.

تفاوت عمده این کانی با الماس در خصوصیت انکسار مضاعف زیرکن میباشد.

قدما اعتقاد داشتند این کانی عقل و دانایی و ثروت و احترام را به همراه خود دارد .

در صورتیکه جلای آن کم شود اعلام خطری برای صاحب آن خواهد بود.

سریلانکا مهمترین منبع تامین زیرکن از 2000 سال قبل تاکنون بوده است .

برمه و تایلند و برزیل و استرالیا و نیجریه و تانزانیا و فرانسه نیز دارای منابع خوبی از زیرکن هستند.

قدمت سنگ زیرکن:

در واقع زیرکن قدیمی ترین ماده معدنی شناخته شده بر روی زمین است.

قدیمی ترین نمونه ها عمری بیش از ماه دارند و به حدود 4 میلیارد سال پیش بازمیگردند.

این کانی سنگ رسمی متولدین ماه دسامبر است .

از قرون وسطی و عهد عتیق آنرا به عنوان سنگ جواهر میشناسند.

و نام های مختلفی مانند سنبل یا سنبل قرمز برای آن استفاده میکنند.

از زمان گذشته باور بر این بود که کاینات در سنگهای جواهر منعکس میشود.